Foliumzuur of Vitamine B11 bij RLS

Rusteloze benen ontstaan soms als gevolg van een vitaminetekort of een tekort aan mineralen. Er is in dit geval sprake van secundaire RLS. Afgezien van een tekort aan ijzer, magnesium of vitamine B12 kan er een tekort zijn aan foliumzuur. Foliumzuur is ook wel bekend onder de naam vitamine B11. In sommige landen wordt het geen vitamine B11 maar vitamine B9 genoemd.

Tijdens zwangerschap ontstaan gauwer tekorten aan foliumzuur. Je hebt er dan meer van nodig voor het ongeboren kind. Ook als vrouwen borstvoeding geven, hebben ze meer foliumzuur nodig. Vrouwen hebben tijdens de zwangerschap vaak last van restless legs. Kramp in de benen komt bij zwangere vrouwen ook vaak voor.

Een vriendin van me wees me op vitamine B11. Ik moest eerst even in Google zoeken, voordat ik zag dat dit hetzelfde is als foliumzuur. Deze vriendin heeft zich verdiept in orthomoleculaire geneeskunde. Ze las bij deze gezondheidsleer over vitamine B11 en onrustige benen. Ze vroeg zich bovendien af of er een verband is met etalagebenen.

In dit blog verdiep ik me verder in dit onderwerp. Ik behandel de volgende vragen:

1. Wat is foliumzuur?
2. Is er een verband tussen foliumzuur en rusteloze benen?

Wat is foliumzuur

Foliumzuur is een wateroplosbare vitamine, ook wel bekend als vitamine B11 of vitamine B9. Het wordt in het lichaam omgezet in de actieve vorm folaat. Je hebt foliumzuur nodig voor groei, voor het immuunsysteem en voor de aanmaak van witte en rode bloedcellen. Bij een (ernstig) tekort is er een grotere kans op bloedarmoede, darmstoornissen, vermoeidheid en geboorteafwijkingen.

Als het goed is, krijg je voldoende foliumzuur binnen via voeding. Bladgroenten zijn de rijkste bron van vitamine B11. Het zit verder vooral in groene groenten, volkorenproducten, zuivel, eieren en brood. Je krijgt er via voeding niet gauw teveel van binnen. Foliumzuur is wateroplosbaar. Het wordt om die reden niet zo gemakkelijk door het lichaam opgenomen.

De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor een volwassene is 300 microgram per dag. Aan zwangere vrouwen of vrouwen die proberen zwanger te worden, wordt vaak aangeraden extra foliumzuur te slikken. Alleen via voeding krijg je niet genoeg binnen.

De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid tijdens zwangerschap is 400 microgram per dag. Ook vrouwen die borstvoeding geven, krijgen dit advies. Foliumzuur is belangrijk voor het zenuwstelsel van het ongeboren kind. Het voorkomt bovendien geboorteafwijkingen.

Supplementen

Met extra foliumzuur via supplementen moet je wat voorzichtiger zijn. Hierin zit een andere variant van de vitamine dan in voeding, namelijk folaat. Deze variant hoeft niet vrijgemaakt te worden zoals uit voeding. Een supplement van vitamine B11 werkt rechtstreeks en kan direct door het lichaam worden gebruikt.

De Gezondheidsraad heeft een bovengrens opgesteld voor het slikken van extra foliumzuur. Deze staat voor een volwassene op maximaal 1000 microgram per dag. Dat is ruim drie keer zoveel als de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid. Een nog hogere dosering dan 1000 microgram per dag kan maag-darmklachten of huidproblemen geven.

Er zijn ook andere redenen dan zwangerschap voor het nemen van een supplement vitamine B11. Als bijwerking van bepaalde medicijnen ontstaat soms een tekort. Verder staan bepaalde darmziektes de opname van foliumzuur in de weg. Teveel alcohol of een eenzijdige voeding kunnen ook aanleiding zijn extra foliumzuur te slikken. Het is van belang om er op te letten dat je naast extra vitamine B11 voldoende vitamine B12 binnenkrijgt.

Tekort aan foliumzuur bij rusteloze benen

Ik denk niet dat ik een tekort aan foliumzuur heb. Via voeding krijg ik er veel van binnen. Dagelijks eet ik meer dan een pond groente. Een groot gedeelte bestaat uit groene groenten. Ik stoom ongeveer twee derde en de rest eet ik rauw. Ik eet ook zuivel, eieren en volkoren producten. Medicijnen gebruik ik niet. Ik drink geen alcohol en heb geen darmziekte. Zwanger ben ik ook niet.

De vriendin over wie ik het aan het begin van dit blog had, vroeg me naar etalagebenen. Ik wist al dat etalagebenen vaker worden verward met rusteloze benen. Het is echter echt iets anders. Van mijn vriendin kan ik me goed voorstellen dat zij dit allemaal niet precies weet.

Onlangs had ik echter contact met een online winkel voor steunkousen. Via de chat stelde ik aan een medewerker een vraag in verband met het gebruik van compressiekousen bij onrustige benen. Uit het antwoord dat zij me gaf, maakte ik op dat ze RLS zag als hetzelfde als etalagebenen. Ik vond dit nogal teleurstellend en kon haar advies daarna niet serieus meer nemen.

Bloedonderzoek

Misschien is het voor mij de moeite waard om toch een keer bloedonderzoek bij de huisarts te laten doen. Met een bloedonderzoek kan worden vastgesteld of ik een tekort aan foliumzuur heb. Zo’n tekort kan namelijk in het geval van primaire RLS ook een erfelijke kwestie zijn. Bloedonderzoek naar tekorten aan ijzer en magnesium zou ik meteen erbij kunnen laten doen.

Ik ben niet iemand die gauw naar de huisarts gaat. Liever lees ik mezelf eerst in. Lotgenoten zijn voor mij ook een bron van informatie. Soms is het echter goed om iets gewoon te laten testen. Meten is immers weten. Ik houd altijd in mijn achterhoofd dat zo’n test een momentopname is. Ook houd ik in de gaten wat de huisarts precies meet en waar zijn of haar conclusies op gebaseerd zijn. Wat mij betreft is de westerse geneeskunde namelijk niet de enige met bestaansrecht. Andere visies op gezondheid bieden ook waardevolle inzichten.