Mijn vader draagt al een aantal jaren compressiekousen. Niet vanwege rusteloze benen, maar vanwege een andere aandoening. Hij had mijn blog over (lichte) steunkousen gezien en dacht dat het misschien interessant voor mij was om de zwaardere variant van hem te testen.
Hij had nog wel twee paar compressiekousen liggen van vorig jaar. Toen hij hier pas was, heeft hij die voor me meegenomen. We hebben meteen even geoefend hoe ik ze het beste aan kan trekken. Dat blijkt nog best lastig. Bij hem kwam er in eerste instantie elke dag een wijkverpleegster om daarbij te helpen.
Die luxe heb ik natuurlijk niet, dus ik besluit de dagen erna een aantal keren uit te proberen hoe ik de stevige steunkousen over mijn onderbeen en voet kan krijgen. Bij de compressiekous zijn de tenen vrij en dat vind ik een prettig idee want ik heb vaak erg warme voeten.
Compressiekousen drukklasse 2
Er bestaan vier drukklassen bij steunkousen. De eerste drukklasse wordt gebruikt bij lichte klachten. Compressiekousen uit drukklasse twee, drie en vier zijn voor ernstigere klachten en heten eigenlijk Therapeutisch Elastische Kousen (TEK). Drukklasse twee, drie en vier worden bovendien vergoed door de verzekering.
De compressiekousen van mijn vader vallen onder drukklasse twee en zijn bij hem bedoeld om (orthostatisch) oedeem te voorkomen. Steunkousen uit deze drukklasse worden ook voor andere klachten gebruikt. Door de extra druk wordt de bloedsomloop gestimuleerd en vindt er een betere afvoer plaats van bloed en lymfevocht.
Voor rusteloze benen wordt eigenlijk drukklasse één geadviseerd. Ik ben echter toch benieuwd of een iets steviger kous bij mij meer zoden aan de dijk zet, dus ik kies ervoor de steunkousen van mijn vader uit te testen.
Overdag compressiekousen dragen
Ik had al eens gelezen dat je compressiekousen beter niet ’s nachts kunt dragen. Een medewerker van een online winkel had me dat ook verteld. Ik besluit eerst nog eens na te gaan waarom dat precies is.
Een lotgenoot schreef een tijdje geleden dat zij een lichte steunkous gebruikte en dat ze die ook ’s nachts droeg. Zij had daar goede ervaringen mee. Misschien luistert dit nauwer bij een zwaardere variant zoals die mijn vader aan mij uitgeleend heeft.
Op verschillende websites lees ik dat de reden om ’s nachts geen compressiekousen te dragen, is dat er ’s nachts minder druk is in de slagaderen. Als je ’s nachts steunkousen draagt, kan de kous een te hoge druk veroorzaken. Dit belemmert mogelijk de bloeddoorstroming, wat risicovol is voor mensen met aderproblemen.
Bij een lymfoedeem mag je de kous wel ’s nachts dragen. Ik lees op een van de websites dat je in dat geval het beste een wat oudere steunkous hiervoor kunt gebruiken. Voor mij geldt dit allemaal niet, maar ik draag de compressiekousen toch voor alle zekerheid alleen overdag.
Het aantrekken van compressiekousen blijkt geen sinecure. De steunkous is dusdanig strak en stug dat het een goede instructie en enige oefening vraagt om deze goed aan te krijgen. Mijn vader vertelt me dat ik eerst het bovenste boordje om moet slaan. De verticale naad hoort achter zitten. Ik besluit de operatie zittend op bed te benaderen, met kussens in mijn rug. Op die manier krijg ik niet zo gauw last van mijn rug. De compressiekous kan het beste binnenstebuiten gewassen worden.
Dag 1
Ik begin dit avontuur op een woensdag. Na het sporten en het douchen liggen de compressiesokken klaar op mijn bed. Zoals van tevoren bedacht ga ik op bed zitten, sla het boordje om en doe mijn eerste poging.
Dit blijkt uitstekend te werken. Het is nog steeds een heel gewurm maar na een paar minuten heb ik beide kousen aan! Nu maar eens kijken hoe dit bevalt. Om te beginnen wil ik de steunkousen zeker een week testen.
Net zoals bij de lichte versie vind ik de stevigheid die de compressiekousen geven aangenaam. Het is even wennen om ze te dragen, maar dat proces verloopt snel want in de loop van de dag gaat mijn aandacht er al minder naartoe.
’s Middags merk ik dat ik iets minder gevoel in mijn tenen heb. Het voelt niet als afgeklemd zijn, maar ik heb er minder gevoel in dan anders. Ik heb deze middag niet veel lichaamsbeweging gehad, dus misschien ligt het daaraan. Later op de dag worden mijn benen en voeten vaak steeds warmer. Dat is deze dag ook zo. Het broeit onder de steunkousen en mijn benen zijn al eerder dan anders onrustig.
Mijn nacht begint denk ik hierdoor beroerd. Ik heb de sokken uitgedaan voordat ik in bed ga lezen. Als ik wil gaan slapen, heb ik meteen het nare gevoel in mijn kuiten. Normaal gesproken krijg ik pas onrustige benen na een eerste blokje slapen. Het kan toeval zijn, maar ik vind het geen goed voorteken.
Dag 2 en de dagen erna
De tweede dag krijg ik de compressiesokken al gemakkelijker aan. Mijn vader had me voorspeld dat het steeds beter zou gaan. Dat blijkt dus snel het geval. Ik vind het moeilijk in te schatten of dit experiment iets gunstigs voor de RLS zal opleveren.
De steunkousen zitten deze dag vrij goed. Ik heb er in elk geval geen last van. De vraag is hoe de nacht zal verlopen. Die blijkt beter te gaan dan de nacht ervoor, maar niet beter dan gemiddeld.
Op dag drie en de dagen erna merk ik dat ik al behoorlijk gewend ben aan het dragen van deze speciale, dikke kniekousen. Mijn rusteloze benen worden er niet minder hevig door, maar ik vind het eigenlijk best prettig om ze aan te hebben. Het maakt wel alle verschil dat de tenen buiten de sok zitten.
In de loop van de middag heb ik echter een paar keer al onrustige benen. Normaal gesproken beginnen die bij mij pas nadat ik een eerste blokje geslapen heb. Daarmee bedoel ik: na een eerste slaapfase, die bij mij gemiddeld 1,5 tot 2 uur duurt. Soms ook korter, maar dan heb ik misschien niet een hele slaapfase volgemaakt.
Na een week stop ik het experiment. Ik blijk geen profijt te hebben van de compressiesokken. De extra last die ik een paar keer in de loop van de middag kreeg, is natuurlijk ook niet gunstig. Misschien probeer ik de sokken op een later moment nog eens een poosje uit.
I read your experiment with interest.